Kleine groepjes worden groot. Toen we MGMT in het voorjaar in de Brusselse AB-club zagen, was het nog een schattig cultbandje dat net had getekend bij de grote platenfirma Sony. Maar als we de marquee naderen, zien we dat er geen doorkomen aan is. De tent puilt uit met mensen die de voorbije maanden bekogeld zijn geweest met de radiohitjes van MGMT.

Goed voor de groep, natuurlijk, want de jongens hebben talent. Alleen vragen we ons af - temidden van al die kletsende, bier hijsende of apathisch om zich heen kijkende festivalgangers - of MGMT niet een geval van 'too much, too fast,too soon' is. Is een alternatief bandje als MGMT dat nog zijn weg aan het zoeken is, gebaat bij die plotse overexposure?

Nu stond de groep een verzorgd concert te spelen in een tent, maar voor hetzelfde geld had men de band zijn psychedelische rockliedjes op het hoofdpodium laten spelen. En daar is de groep niet klaar voor. Nu klonk de knusse funk van 'Electric feel' nog perfect (met een luid meezingende tent), evenals de topsingle 'Time to pretend' en de feestelijke elektro van 'Kids' - perfect op hun plaats, goed in het vel, verzorgd gespeeld: MGMT hoeft van ons niet te snel uit zijn voegen barsten. We willen de jongens namelijk in de toekomst nog goede concert zien spelen.
(svs)