zaterdag 16 augustus 2008

01:19 > Metallica


Waarom staat Metallica alweer op de hoogste plaats van de affiche? Omdat ze op hun eentje tienduizend extra bezoekers naar de wei van Pukkelpop lokken, zullen de cynici zeggen.
Maar Metallica komt natuurlijk ook met de grootste trucks toe en rolt daar de grootste lichtshow uit, en het grootste videoscherm - het vulde de hele achterwand van het podium. En Lars Ulrich
mag dan een serieuze 'coup de vieux' gekregen hebben, hij is nog steeds fit genoeg om te drummen als de Hunnen die de stadspoorten inbeuken, twee uur lang.

De eerste steekvlammen van de avond kregen we ongeveer zeven minuten in de set. 'Pukkelpop! We are together now, we are family', zei James Hetfield. Het was nog waar ook: niet alleen het in T-shirts van Metallica gehulde leger stak op zijn bevel de vuist in de lucht, maar ook vriendelijke oma's en jongens die er als bankbedienden uitzagen.

'Anywhere I roam' werd massaal meegezongen. Hetfield wou weten of we iets goeds gezien hadden, vandaag? Op het ontkennende antwoord kregen de eerste rijen een olijk-dreigend 'Hey, be nice. Wij spelen hier ook. Ik vind ons vrij goed.'
Na die hits had de groep zin om even te rammen: wat klonk als een nummer uit hun beginperiode bleek 'Cyanide' van de nieuwe cd te zijn, die over een paar weken verschijnt. Het was meteen ook het laatste nieuwe nummer, want ook dat is Metallica: de advocaten willen die langverwachte niet voortijdig op Youtube zien.

Nu waren de fans ook tevreden met de uitgebreide versie van 'And justice for all' die volgde, met een ongelooflijk precieze drumbreak van Ulrich. Zowel Hetfield als gitarist Kirk Hammet renden ondertussen de loopbruggen links en rechts van het podium op, om daar uitgebreid te soleren onder de videoschermen. Op diezelfde schermen zag je boven hun hoofd de dienstmededelingen van de lichtkrant rollen - 'Crowdsurfen verboden' vonden wij de leukste.

Voor 'Master of puppets' gingen honderden duivelshoorntjes de lucht in en was de groep in split screen te zien. Dan was het even tijd voor de 'symfonische' Metallica van 'Nothing else matters'. Lang bleef de band niet in balladsfeer - het concert zal vooral de fans van het eerste uur
geplezierd hebben, die met duizenden tegelijk 'Enter sandman' meebrulden. En met 'Seek and destroy' als bisnummer hadden die zeker geen zin om af te druipen. Metallica live, het heeft tegenwoordig meer van een Olympische
discipline dan van een concert. (Isg)