De Londense bard Sam Duckworth wil geen protestzanger worden genoemd, ook
al bulken zijn liedjes van de sociopolitieke commentaar en neemt de man in
interviews geen blad voor de mond. Hij zit diep ingebed in de muzikale
smeltkroes van de Londense scene. Alleen hoor je dat niet echt. Als Get
Cape.
Wear Cape. Fly speelt de man opvallend tandenloze folkpop die in geen
honderd jaar een revolutie zal veroorzaken. Zijn concert in de Club is niet
veel meer dan een resem niet onaardige, nogal suffe gitaarliedjes waarin
Duckworth ongetwijfeld mooie boodschappen heeft verborgen, alleen kan het
niemand wat schelen - de ontvangst gaat van vrij enthousiast tot erg lauw.
Als zijn drummer, aangevuurd door een elektronische beat,
drum-'n-bassritmes begint te imiteren, komt er eindelijk schot in de zaak.
De single 'Find the time' wordt goed onthaald, maar Duckworth blijkt niet
'edgy' genoeg om een vol concert te kunnen boeien. Anderzijds verfrissen
zijn schijnbaar zorgeloze liedjes al wie verkoeling zoekt, weg van de felle
zon. (svs)