Wat krijgen we nu? Dirty Pretty Things waren komen opdagen voor Pukkelpop en vielen, in tegenstelling tôt twee jaar geleden, zelfs niet van zattigheid van het podium. Misschien vond Carl Barat dat hij iets goed te maken had, want hij stuurde zijn band zonder pauzeren door een lange set -de groep ging ook zonder een greintje spijt tien minuten over de toegelaten tijd, ook al was een roadie teken komen doen dat het erop zat.
Het publiek vond het heerlijk - de Britten die voor The Cribs waren gekomen, waren gewoon blijven staan in de Marquee - en zongen vol overgave mee met favorietjes als 'Gin and milk'. Het was bij wijlen chaotisch, het was bijeengejat uit veertig jaar Britse pop en de bas stond zo luid dat elke noot op onze ruggengraat leek te worden gespeeld, maar er was wel sfeer.
De tent zette het op een almachtig hossen, en toen gitarist Anthony Rossomando een bugel bovenhaalde om de intro van 'Bang bang you're dead' te spelen, werd het concert nog mooi afgerond ook.
(Isg)